Is herdenken genoeg?
Vergeten of verwaarloosd?
Die vraag dringt zich op aan Veghelnaar René Hildesheim. Zijn Joodse afkomst beïnvloedde zijn leven en werk. In 2016 verhuisde René naar zijn huidige huis dat tot zijn verrassing al eerder Joodse bewoners had. Hij verdiepte zich in de komst, bloei en ook het verdwijnen van de kleine maar levendige Joodse gemeenschap in Veghel. Een gemeenschap die in de oorlogsjaren wreed uit elkaar gerukt en grotendeels uitgeroeid werd. De mensen verdwenen en daarmee ook hun verhalen. Hun vreselijke lot wordt jaarlijks herdacht. Maar herinneren we nog wie ze waren, hoe ze deel uitmaakten van de gemeenschap en hoe ze meebouwden aan Veghel? Is herdenken wel genoeg? En hoe kan herinneren zorgen dat deze monddood gemaakte gemeenschap weer de stem krijgt die ze verdient?
In 3 afleveringen volgen we René tijdens zijn persoonlijke zoektocht naar antwoorden.
In aflevering 1 onderzoekt hij de geschiedenis van de Joodse gemeenschap in Veghel.
In aflevering 2 onderzoekt René hoe de struikelstenen in Meierijstad kunnen helpen om de verhalen van de Joodse gemeenschap levend te houden. Ook komen familieleden van Nico en Nathan Wolf aan het woord en vertelt Barend Andriesse over de fatale beslissing die Nico als jongeman nam.
“We hebben niemand kwaad gedaan. We komen allemaal terug.” Die voorspelling van Aaron van der Sluis kwam niet uit. De Joodse Veghelnaar had inderdaad niemand kwaad gedaan. Maar hij, zijn vrouw en drie dochters overleefde de holocaust niet. René Hildesheim vertelt in de laatste aflevering van zijn drieluik het verhaal van de zusjes Vander Sluis. Ook gaat hijt op zoek naar een passende manier om het verhaal van de omgekomen Joodse Veghelnaren levend te houden.